Współczesne organizacje działają w niezwykle turbulentnym otoczeniu, w którym zmiany zachodzą coraz szybciej i są coraz bardziej złożone. Przedsiębiorstwo, aby mogło przetrwać i rozwijać się w takich warunkach, musi dostosować się do poziomu wymagań i wyzwań stawianych przez otoczenie, współpracować z jego strukturami, uwzględniać oczekiwania różnych interesariuszy, monitorować działania konkurentów i pozyskiwać potrzebne informacje. Dlatego też w każdej firmie potrzebne jest myślenie strategiczne oraz tworzenie wizji i strategii, pozwalających dopasować jej zmienność do zmienności otoczenia. Oznacza to, że menedżerowie powinni budować strategię na takim zestawie odpowiednio dobranych zasobów i kluczowych kompetencji, które umożliwią jak najlepsze wykorzystanie okazji i uniknięcie zagrożeń.

Dostosowanie się organizacji do warunków zewnętrznych i określenie głównych kierunków jej rozwoju staje się łatwiejsze dzięki stosowaniu planowania strategicznego. Planowanie to bowiem wykorzystuje różne metody analizy strategicznej, które umożliwiają rozpoznanie tendencji i zmian zarówno w otoczeniu, jak i w potencjale przedsiębiorstwa, a następnie sformułowanie odpowiedniej strategii. Strategia stanowi zasadniczą koncepcję działania i rozwoju organizacji, wytyczającą główne kierunki i reguły działania, niezbędne do osiągnięcia założonych celów w wyznaczonym czasie oraz do zapewnienia firmie długotrwałej egzystencji przy zachowaniu dynamicznej równowagi względem otoczenia. Dlatego też bardzo ważny jest proces jej formułowania, który polega przede wszystkim na rzetelnej analizie otoczenia i zasobów firmy, sformułowaniu celów strategicznych oraz na znalezieniu i zastosowaniu najlepszego sposobu ich realizacji.

W pracy podjęto próbę określenia zakresu i horyzontu czasowego planowania strategicznego stosowanego w dużych polskich przedsiębiorstwach przemysłowych, wskazania wykorzystywanych przez nie metod analizy strategicznej, ustalenia najczęściej stosowanych odmian tych metod lub sposobów ich przeprowadzania, częstości wykonywania analizy strategicznej, określenia sposobu formułowania strategii oraz wpływu planowania strategicznego na pozycję rynkową i kondycję firmy w ocenie kierownictwa. Przeprowadzone studia literaturowe oraz badania empiryczne (wywiady kwestionariuszowe zrealizowane w stu dużych firmach przemysłowych na terenie całej Polski oraz wywiady swobodne przeprowadzone z kierownictwem dziesięciu wybranych przedsiębiorstw o takiej samej charakterystyce) pozwoliły autorce na sformułowanie szeregu wniosków dotyczących powyższych zagadnień, jak również na opracowanie teoretycznego modelu planowania strategicznego ułatwiającego formułowanie strategii oraz na sformułowanie propozycji kierunków i aspektów udoskonaleń planowania strategicznego stosowanego w badanych przedsiębiorstwach.

Rozprawa jest wynikiem dogłębnego zainteresowania autorki problematyką zarządzania strategicznego i koncepcji jego doskonalenia w warunkach zmiennego i złożonego otoczenia. Podjęcie badań w tym zakresie stanowi kontynuację i rozwinięcie dotychczasowych studiów literaturowych i badań empirycznych dotyczących planowania strategicznego, jego zakresu i przydatności oraz metod analizy strategicznej, której wyniki stanowią podstawę do planowania przyszłości firmy. [STRESZCZENIE]

Więcej informacji w Bibliotece Cyfrowej CYBRA