Celem pracy było otrzymanie nowej generacji materiałów elastomerowych, o zmniejszonej palności lub niepalnych, stwarzających możliwie najmniejsze zagrożenie pożarowe oraz charakteryzujących się dobrymi właściwościami mechanicznymi.

Palność kompozycji elastomerowych należy zawsze rozpatrywać z punktu widzenia ich właściwości termicznych, w związku z powyższym podstawowym celem pracy było zbadanie: wpływu budowy chemicznej makrocząsteczki, sieci przestrzennej oraz jej gęstości, a także w przypadku mieszanin elastomerowych, oddziaływań interelastomerowych, na właściwości termiczne i palność otrzymanych wulkanizatów.

Szczególną uwagę poświęcono zmianie wartości energii aktywacji destrukcji badanych kompozycji elastomerowych, w zależności od gęstości usieciowania, budowy sieci przestrzennej, oddziaływań intra- oraz intermolekularnych, w przypadku mieszanin elastomerowych, a także atmosfery reakcji.

Znacząca część pracy dotyczy napełniaczy oraz nanonapełniaczy, a także ich różnego rodzaju modyfi kacji oraz synergizmu działania z innymi składnikami kompozycji elastomerowych.

Na podstawie wyników badań laboratoryjnych obejmujących pomiary: wskaźnika toksykometrycznego, emisji wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych WWA, potencjalnej szybkości powstawania produktów rozkładu termicznego i spalania, ilości i szybkości emisji dymu w ustalonych warunkach spalania, wydzielającej się ilości ciepła, wzrostu niedoboru tlenu i wzajemnych powiązań tych wielkości, modyfi kacji ulegał skład kompozycji elastomerowych, w celu otrzymania materiałów o jak najlepszych właściwościach użytkowych.

Obiekt badań stanowiły elastomery:
- dienowe: kauczuk butadienowo-akrylonitrylowy (NBR) Perbunan 2255V fi rmy Lanxess Deutschland GmbH, zawierający 22% związanego akrylonitrylu oraz kauczuk butadienowo-styrenowy (SBR) KER 1500 firmy Synthos S.A., zawierający 23,5% związanego styrenu,
- elastomery o przeznaczeniu specjalnym: kauczuki etylenowinylooctanowe (EVM): Levapren 450 (L450) i Levapren 800 (L800) fi rmy Lanxess, zawierające odpowiednio 45%±1,5% oraz 80±2% merów winylooctanowych w swoich makrocząsteczkach.

Badano zarówno elastomery nieusieciowane, jak i usieciowane w sposób tradycyjny przy wykorzystaniu nadtlenku organicznego oraz siarki, jak również w sposób niekonwencjonalny przy wykorzystaniu jodoformu. Jako napełniacze stosowano: krzemionkę, montmorylonity, halloizyt, attapulgit oraz nanowłókno węglowe.
W niniejszej pracy nie przedstawiono dokładnej charakterystyki stosowanych surowców oraz metodyki wykonanych badań. Zostały one szczegółowo opisane i omówione w opublikowanych artykułach, stanowiących podstawę rozprawy habilitacyjnej. [CEL I ZAKRES PRACY. PRZEDMIOT I METODY BADAŃ]

Więcej informacji w Bibliotece Cyfrowej CYBRA