Monografia Michała Domińczaka jest pionierskim na polskim rynku wydawniczym opracowaniem omawiającym szczegółowo zasady Nowej Urbanistyki – zyskującego popularność od lat 70. XX wieku w środowisku amerykańskich architektów i urbanistów, a obecnie rozwijanego również w Europie – nurtu, polegającego m.in. na tworzeniu w miastach i dzielnicach placów centralnych, kwartałowej zabudowy, przeprowadzaniu rewitalizacji, uspokojeniu ruchu pojazdów, pierwszeństwie dla pieszych i zaplanowaniu różnych mniejszych form zabudowy i zieleni, takich jak werandy, klomby, zadrzewienie, łącznie z określeniem dróg dojazdowych i miejsc postojowo-garażowych na tyłach domów. "Miasta i dzielnice mają być wielofunkcyjne i przyjazne dla mieszkańców, którzy dzięki architekturze mają tworzyć silne więzi społeczne”.

Praca dokładnie udokumentowana i poprzedzona bogatymi studiami literaturowymi oraz kwerendami i pobytem autora w Stanach, zawiera również jako załącznik pierwszy polski przekład dokumentu SmartCode – opublikowanego w 2000 roku po angielsku i udostępnionego bezpłatnie modelowego systemu kodowania projektów urbanistycznych. 

Jak pisze autor – do powstania tej książki przyczynił się jego sprzeciw wobec degradacji przestrzennej polskich miast, wcześniejsze zainteresowania i prace badawcze oraz wyniki dwuletniego pobytu w Stanach na stypendium fundacji Fulbrighta, które pozwoliły mu zacząć prowadzić na Politechnice Łódzkiej od 2014 roku, po raz pierwszy w Europie, przedmiot poświęcony kodom form przestrzennych, w szczególności SmartCode. 

Spis treści