Burzliwy bądź mniej burzliwy rozwój UE przez prawie sześćdziesiąt lat – wraz z towarzyszącymi jej procesami poszerzania i pogłębiania – nie byłby możliwy bez instytucji, które stanowią proces decyzyjny UE. Powszechnie znane instytucje UE to np. Komisja Europejska, Parlament Europejski, Rada Europejska, ale już mniej znane są trybunały czy gremia doradcze. Natomiast system agencyjny UE zwykle pozostaje na uboczu powszechnych zainteresowań, co świadczy o zupełnym ubóstwie literatury w tym względzie. A jednak agencje są ważnym elementem w funkcjonowaniu procesów integracyjnych i zarządzaniu nimi, zwłaszcza jeśli integracja wchodzi w zaawansowany wymiar unii gospodarczej i walutowej.

Dlatego monografia ta wychodzi naprzeciw wyzwaniom i potrzebom, uzupełniając lukę literaturową w zakresie systemu agencyjnego UE. Praca składa się z sześciu rozdziałów, opisujących przede wszystkim agencje, ich strukturę organizacyjną i powierzone im zadania. Aby jednak otrzymać pełen obraz, istotę i znaczenie agencji, szczegółową ich prezentację poprzedzono rozdziałem wprowadzającym, który zawiera ogólną charakterystykę całego systemu instytucjonalnego z podziałem na organy, gremia doradcze oraz system instytucji zdecentralizowanych, czyli agencje. [...] W rozdziale II (część pierwsza) próbowano uszeregować agencje dotyczące funkcjonowania gospodarki, infrastruktury, zagadnień finansowych, natomiast w rozdziale III (część druga) skoncentrowano się na tych agencjach, których zakres dotyczy kształcenia, bezpieczeństwa pracy, ochrony życia i zdrowia, poprawy warunków życia, zwalczania zjawisk patologicznych. Kolejne fragmenty pracy mają swoją naturalną strukturę podziału, tj. w rozdziale IV omówiono agencje ds. Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, w rozdziale V – agencje Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości oraz w rozdziale VI – agencje wykonawcze. Przy omawianiu poszczególnych agencji przyjęto następujące uporządkowanie materiału według informacji dotyczących: − genezy i struktury organizacyjnej, − pełnionych funkcji. Każdy rozdział poświęcony agencjom został poprzedzony ich prezentacją zbiorczą, zawierającą informacje o siedzibie, rozpoczęciu działalności, a także załączono doń adresy.

Z uwagi na fakt, iż do tej pory agencje nie doczekały się kompleksowych i szerszych publikacji książkowych, monografia powyższa oparta jest głównie na materiale elektronicznym, pochodzącym ze stron internetowych poszczególnych agencji. Jednakże materiał ów został odpowiednio opracowany i „przetworzony”, a z ledwo sygnowanych informacji dokonano szczegółowej analizy i interpretacji.

Monografia stanowi zatem uzupełnienie wiedzy o systemie instytucjonalnym Unii Europejskiej w jej najsłabszym ogniwie w rozumieniu opracowań książkowych.